Przesuwasz dłonią po skórze i wyczuwasz guzka? W Twojej głowie pojawia się od razu wiele pytań: skąd się wziął, czy jest niebezpieczny? Oczywiście, w diagnozowaniu schorzeń skórnych nieodzowna będzie konsultacja z lekarzem specjalistą – jednak w tym artykule wyjaśnimy, czy guzek, który odkryłeś, jest kaszakiem, czym się charakteryzuje i jeśli to ten rodzaj schorzenia - jak usunąć kaszaki.
Co to jest kaszak? To dość często spotykana zmiana skórna, która pojawia się najczęściej w okolicach twarzy, szyi lub miejsc intymnych. Przybiera postać guzka, który może wyglądać mało estetycznie. Kaszak powstaje na skutek zablokowania z jakiegoś powodu gruczołu łojowego (którego zadaniem jest natłuszczanie skóry i włosów), a w konsekwencji - powstania torbieli, w której zaczyna kumulować się zrogowaciały naskórek czy nadmiar sebum, które na mają ujścia na zewnątrz.
Kaszaki, to najczęściej łagodne zmiany skórne, nie zagrażające zdrowiu, dlatego kiedy już odkryjemy u siebie guzek, nie powinien on być powodem do niepokoju. Decyzja o usunięciu kaszaka podejmowana jest najczęściej bardziej z przyczyn estetycznych, niż typowo zdrowotnych.
Odkrywając zmianę skórną na naszym ciele, zaczynamy się zastanawiać, jakiego jest rodzaju. W tym akapicie omówimy, jak wygląda kaszak.
Wypukłość jest raczej niewielka (chociaż bywają wyjątki) i przyjmuje postać guzka o wielkości od kilku milimetrów, do nawet kilku centymetrów. Kaszak swoim wyglądem może kojarzyć się z krostą lub pryszczem, ponieważ wypełniony jest mieszaniną łoju, keratyny, cholesterolu, zrogowaciałego naskórka lub mieszek włosów. Może być twardy lub miękki, jednak po dotknięciu, jego zawartość można łatwo przesunąć palcem. Zazwyczaj guzek jest w postaci koloru skóry, jednak zdarza się, że z czasem przybiera on kolor biały lub żółtawy. Kaszaki zazwyczaj nie są bolesne, chyba, że w jego obszar wda się zakażenie.
Kaszaki dzielimy na 2 rodzaje - prawdziwe oraz rzekome. Kaszak prawdziwy ma podłoże genetyczne i rozwija się na skutek defektu skóry, w którym komórki znajdujące się zazwyczaj na powierzchni skóry, wnikają w jej głąb. Drugi rodzaj kaszaka – rzekomy – powstaje w wyniki zaczopowania (zatkania) ujścia gruczołu łojowego. Skłonność do powstawania kaszaków może być uwarunkowana rodzinnie, zdarza się też, że są one wynikiem złej pielęgnacji skóry (np. stosowaniu kosmetyków zatykających ujścia gruczołów łojowych).
Ich występowanie może być wzmożone w okresie dojrzewania, lub być związane ze zmianami hormonalnymi.
Opisaliśmy jak wygląda kaszak i dlaczego powstaje. Z uwagi na to, że jest on skutkiem zatkania gruczołów łojowegych, może pojawić się na dowolnej części ciała, na której się znajdują. Jednak, szczególnie narażone na powstanie kaszaka są miejsca, gdzie rosną włosy. Kaszaki najczęściej spotkać można:
Co ciekawe, kaszaki pojawiają się dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.
W odróżnieniu od klasycznego pryszcza, kaszak nie pęka samoistnie (może jednak nastąpić to w wyniku urazu). Taki uraz może jednak grozić zakażeniem (do środka torbiela dostają się bakterie z zewnątrz), dlatego pod żądnym pozorem nie zaleca się wyciskania lub usuwania kaszaka na własną rękę.
Najlepszym i właściwie jedynym sposobem pozbycia się kaszak jest wizyta u lekarza dermatologa lub chirurga. Zabieg polega na tym, że specjalista nacina narośl i usuwa niepożądaną zawartość. Niezwykle ważne jest usunięcie całej torbieli – aby kaszak nie powracał. Po usunięciu kaszaka nakładane są szwy. Całość zabiegu jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym i trwa kilkanaście minut. Podczas zabiegu można usunąć więcej niż jednego kaszaka – jednak zależne jest to od ich wielkości i umiejscawiania.
Mimo coraz częściej i chętniej stosowanych metod alternatywnych w leczeniu różnych schorzeń skóry, w tym wypadku nie istnieją domowe sposoby na pozbycie się kaszaka. Samodzielne próby wyciskania mogą skończyć się zakażeniem, a nie usunięcie torbiela skutkować może nawracaniem się przypadłości i ponownym napełnianiem się jej niepożądaną zawartością.
Jak wspominaliśmy na początku artykułu, każda zmiana skórna powinna być skonsultowana z lekarzem, ponieważ w trakcie domowej diagnozy możemy mylnie zinterpretować opisane szczegóły. Kaszak może być łatwo pomylony z innymi wykwitami skórnymi jak np. tłuszczaki, ropnie czy nerwowłókniaki.
W wypadku tłuszczaków, mamy do czynienia z niewielkim, miękkim guzkiem, należącym do nowotworów łagodnych. Różni się on także budową, ponieważ w tym wypadku torebkę łącznotkankową wypełnia tłuszcz. Tłuszczaki rozwijają się bardzo powoli, dlatego szybko zdiagnozowane mogą być leczone bez interwencji chirurga.
Nerwowłókniaki z kolei, to również odmiana łagodnego nowotworu, jednak przyczyna powstania jest zgoła odmienna do tłuszczaka czy kaszaka. Wywodzą się one z komórek budujących nerwy obwodowe i ich osłonki. Posiadają kilka odmian. Skórne nerwowłókniaki są w odróżnieniu od kaszaka, są twarde w dotyku. Mogą uciskać sąsiadujące włókna nerwowe, powodując ból. Chociaż są odmianami nowotworu łagodnego, mogą rozwinąć swoją formę w złośliwą – dlatego niezwłocznie należy je usunąć chirurgicznie.
Ropnie z kolei charakteryzują się widocznym zaczerwienieniem wokół powstałej zmianie na skórze. Są bolesne, a po kilku dniach zmiana podchodzi białą ropą. W tym wypadku zmiany pękają samoistnie i nie powodują blizn.
Kaszaki o podłożu genetycznym niestety nie podlegają specjalnej profilaktyce. Jednak w przypadku kaszaków rzekomych możemy zapobiegać ich powstaniu zwracając szczególną uwagę na naszą higienę. Poleca się częste stosowanie peelingów w celu złuszczania zrogowaciałego naskórka, a także nie stosowanie kosmetyków zawierających w składzie substancje komedogenne, które sprzyjają powstawaniu zaskórników poprzez zatykanie ujść gruczołów łojowych i mieszków włosowych.
Wprowadź swój adres e-mail:
Nie masz jeszcze konta? Nie martw się.
Możesz je utworzyć w kolejnych krokach.
